Hicab altında parlayan Günəş

           Hicrətin altıncı ili, cəmadiul-əvvəlin beşində Mədinə şəhərində bir nur parçası dünyaya gəldi. Onun atası Allahın yer üzündəki xəlifəsi, Peyğəmbərin (s) canişini və bütün müsəlmanların imamı olan Əli (ə), anası xanımlar xanımı, Peyğəmbərin (s) cigər parəsi, on bir imam anası xanım Fatimeyi Zəhra (s.ə), qardaşları Peyğəmbərin (s) cənnət cavanları adı ilə çağırdığı İmam Həsən (ə) və İmam Huseyn (ə) dır. O, xanımın adınında qardaşlarının adının qoyulması kimi, Peyğəmbər (s) qoyubdur. Necəki tarixdə var, xanım Fatimə (s.ə) körpəsini həzrəti Əlinin (ə) yanına gətirdi və balaca qızı üçün ad qoymasını istədi. Amma Əli (ə) övladına Peyğəmbərin (s) ad qoymasını məsləhət bildi və nəhayət babası balaca qıza Zeynəb adını verdi.
     Zeyneb sözünün məʼnası yəni, atasının gözəli deməkdir. Başqa mənadada ərəblərdə Zeynəb gözəl və çox ətirli gülə deyilir.
     Anası xanım Fatimədən (s.ə) sonra Zeynəb  (ə) bütün dünya qadınlarının ulqu və nümunəsidir. Çünki o, xanım babası Peyğəmbər (s), atası Əli (ə) və anası xanım Fatimənin (s.ə) tərbiyələri altında böyüyüb boya başa çatmışdır. Həmçinin zatı pak olan Peyğəmbərin (s) nəvəsidir. Yəʼni həm mənəvi cəhətdən həm cismi cəhətdən pak olduyuna görə anası Fatimədən (s.ə) sonra bütün dünya qadınlarının ulqu və nümünəsidir.
      Xanım Zeynəb (ə) dünya musibətlərini o, daha mübarək ömrünün ilk çağlarında ikən Allah taala o, xanıma bəyan etmişdir. Rəvayətdə varki, bir gün Peyğəmbər (s) həzrəti Əlin  (ə)   və xanım Zəhranını (s.ə ) ziyarətinə gəlmişdi. Birdən otağın qapısı açıldı xanım Zeynəb (ə) balaca addımları və məʼsum sifəti qorxmuş halda otağa daxil olub, otaqdqkılara salam verdi. Peyğəmbər (s) həmişə olduğu kimi, mehriban və gülər üzlə balaca qızın salamının cavabının verib onu yanına çağırıb böyründə əyləşdirdi. Nəvəsinin narahat və solğun olduyunu görüb, narahatlığının səbəbini soruşdu. Zeynəb  (ə) babsının cavabında narahatçılığının səbəbi yuxusu olduyunu bildirdi. Peyğəmbər (s) sorurşdu: Zəynəb can! O nə yuxudur ki, ta səni bu həddə narahat edib və mümkündürmü yuxunu bizlərədə deyəsən? Xanım Zeynəb (ə)  otağa gəlişindən məqsədi elə yuxusunun məʼnasını soruşmaq olduyunu dedi və sonra qəmgin halda yuxusunu otaqdakılara danışmaya başladı. Dünən gecə yuxumda gördüm ki, bir səhrada əyləşmişəm ki, heç kəs yoxdu.Tək və tənhaya. Bu vaxt möhkəm külək əsməyə başladı. Külək o qədər şiddətli idi ki, toz–torpaq hər yeri bürüdü  və gündüzü gecəyə çevirdi. Mən özümü qorumaq üçün böyük bir ağacın altında gizləndim. Heç bir anda keçmədi ki, külək həmin ağacı kökündən çıxarıb yerə yıxdı. Mən çarəsiz qalıb özümü o, ağacın budaqlarının birinin arxasında gizlətdim. Amma yenə bir anda keçmədi ki, külək həmin budağıda qırdı. Sonra başqa budağın arxasında sığındım. Amma o da güclü küləyə tab gətirə bilməyib oda qırıldı. Mən yenə məcbur oldum həmin tərtiblə başqa iki budaqğın arxasında sığındım və nəhayət onlarda bir–birinin ardınca qırıldılar. Mən o, tufanlı səhrada tənha və heyran qalmışdım. Elə həmin vaxt yuxudan oyandım və ta sübhə qədər yata bilmədim. O, vaxt ki, xanımın yuxusu sona çatdı, bütün otağı sükut bürüdü. Peyğəmbər (s), Əli (ə) və Fatimə ( s.ə ) rəngi qorxudan solmuş Zeynəbin (ə) üzünə baxıb, dərin fikrə getmişdilər. Zeynəb (ə) uzun sakitliyi pozub, onlardan soruşdu: Məgər mənim yuxumun bir məʼnası yoxdurmu?! Həzrət Əli (ə) və Xanım Fatimə (s.ə) Peyğəmbərin (s) ihtiramını saxlayıb yuxunun məʼnasını Allah Rəsulunun açıqlamasını gözləyirdilər. Peyğəmbər (s) yuxunu açıqlamaqda çətinlik çəkirdi. Çünki yuxunun acı bir məʼnası olduyunu bilirdi, istəmirdi qorxmuş balaca qızı dahada qorxutsun. Amma yuxunun məʼnasını açıqlamalı idi. Çünki əgər açıqlamasaydı, onun məʼnasız olduyu başa düşülərdi  və nəhayət yuxunu belə məʼna etdi. Yuxunda gördüyün  o ağac mənəm ki, tezliklə bu dünyadan gedəcəyimin işarəsidir. Sonrakı ağacın budağına sığındığın, anan Fatimədir (s.ə) ki, ilk səndən ayrılıb, mənə qovuşan şəxs anandır. Sonrakı budaq ki, sən sığınmışdın, atan Əlidir (ə). Mən və anandan sonra o, səndən ayrılacaq. Sonrakı qalan iki budaq isə qardaşların Həsən (ə) və Huseyn (ə) dır ki səndən ayrılacaqlar.
     Bu yuxu çox keçmədi ki, öz həqiqətlərini biruzə verməyə başladı. Yuxudan bir neçə ay sonra Zeynəb (ə) daha beş yaşında ikən, yuxunun birinci qisməti baş verdi, babası Peyğəmbər (s) hicrətin altıncı ili, səfər ayının iyirmi sekkizində dünyasını dəyişdi. Çox keçmədi ki, yuxunun ikinci qismətidə həqiqətə çevrildi,  xanım Zeynəbin (ə) ikinci pənahı xanım Fatimeyi Zəhra (s.ə) cəmadiul-əvvəlin on üçündə (başqa rəvayətə əsasən cəmadius–saninin iyirmisində) dünyasını dəyişdi. Bu iki böyük şəxsin vəfatı xanım Zeynəb (ə) üçün çox çətin idi. Bir tərəfdən babasının və anasının ölümünə alışmaq, başqa tərəfdən isə qardaşları Həsən (ə) və Huseynə (ə) analıq etmək kiçik qızı dahada dözülməz bir hala salırdı. Bunlarda yetməmiş kimi, atasının haqqı ola–ola xilafətdən uzaq qalması, xanımın musibətinə dahada musibət qatırdı. Amma kiçik yaşlı məʼsumə bu bəlalara yenilməyib, səbr edir və Allahına olan eşqini dahada artırırdı. Zeynəb (ə) o, ailədən idi ki, Tohid və ədalət bayrağını qoruyub saxlamaq üçün hər cür musibəti xoşbəxtlik sayırdılar. Amma bu iki şəhadətdən sonra bir xoşbəxt hadisə də baş verdi ki, o da xanımın evlənməsi idi. Zeynəb (ə) on iki ya on altı yaşları arasında əmisi oğlu Abdullah ibni cəfərlə evləndi və məşhur nəzəriyyəyə əsasən onların dörd uşaqları oldu.Cəfər, Ovn, Əli, Ummu gülsüm. Təəssüflər olsun ki, yuxunun sonu sonralar öz həqiqətini davam etdirməyə başladı. Xanım qalan pənahlarınıda itirdi. Onun həyatında hamısından dəhşətlisi Kərbəla faciəsidir. Zeynəb (ə) orada həm qardaşlarının, həm oğlanlarının, həm başqa yaxınlarının gözünün qabağında öldürülmələrinin şahidi olmuşdur.Amma xanım Zeynəb (ə)  yenədə Allahına şükr edib Allahına olan eşqini dahada artırırdı. Həmçinin Kərbəla hadisəsinin bu günə qədər gəlib çatmasında böyük rolu olmuşdur. Çünki, tarix elə bir şeydir ki, qoynunda baş verən bütün hadisələri özündə gizlədir və heçnə olmamış kimi, özünü məʼsum göstərir. Amma Kərbəla hadisəsi elə bir hadisədir ki, Allah bunu bəşəriyətdən gizli qalmasına icazə vermədi. Xanım Zeynəb (ə) və imam Səccadın (ə)  vasitəsi ilə bu günə qədər gətirib çıxartdı. Çünki xanim Zeynəb (ə) və imam Səccad (ə) idilər ki, Kərbəla faciəsini öz xütbələrində və əməllərində canlandırır və aradan getməsinin qarşısını alırdılar. Xanım Zeynəbin (ə) Yezidin sarayındakı xütbələrindən bir qismini nəzərinizə çatdırırıq. O, vaxtki, Kərbəla faciəsi sona çatdı və əsirləri Yezidin sarayına apardılar, Yezid qürurlu halda, sanki bir yaxşı iş görmüş kimi, camaatın qarşısında təkəbbürlənirdi. Amma Zeynəb (ə) onun cavabında elə bir xütbə etdi ki, Yezidin əsl üzünü bütün dünyaya çatdırdı və Huseyn (ə) qələbə çaldıyınıda sübut etdi. Xütbənin şərhi belədir:
     "Ey Yezid! Sən bu sözlərlə özünü camaatın gözündə cilvələndirməkmi istəyirsən?! Ey Muaviyənin oğlu! Sən Allah ayəsinin nəzərinə görə böyük günaha mürtəkib olubsan. İndidə özünü haqlı kimimi gösdərmək istəyirsən?! Sənin fikrin uşaq fikri kimidir! Ey Allahın və Rəsulunun düşməni! Məgər Peyğəmbğr (s) hədisini yadından çıxartmısanmı? Həsən (ə) və Huseyn (ə) cənnət əhlinin ağalarıdılar! Ey əbu Süfyanın nəvəsi! Sən həmin hədisə xilaf çıxıb, Allahın cənnət əhlinin ağalarını öldürüb, indidə bunu özünə fəxr bilirsən....?! Huseyn (ə) Allah yolunda şəhid oldu və İslam dininin hidayəti uğrunda canını tapşırdı......O, ölməyib və nədə məğlub olmayıb.Çünki, Allah taala Qurʼanda buyurub: "Allah yolunda ölənləri heç vaxt ölü saymayın bəlkə onlar diridirlər və Allah yanında ruzi yeyirlər".
     Yezid, xanım Zeynəbin (ə) sözləri qarşısında xəcalətdən sifəti qızarır və hər nə deyirdisə qarşılığında yenə xəcalətamiz cavablar alırdı.Çarəsiz qalıb əmr verdi ki, Zeynəbi (ə) saraydan çıxarsınlar. Nəhayət neçə vaxtdan sonra Zeynəb (ə) və bütün əsirləri azad etdilər. Artıq bütün bu hadisələr xanımın ömrünü yeyib bitirmişdi. Daha yaşamaya taqəti qalmayan xanım Zeynəb (ə) Kərbəla hadisəsindən bir il yarım sonra, məşhur nəzəriyəyə əsasən hicri ilinin altmış biri, rəcəb ayının on beşində, 56 yaşında dünyasını dəyişib. Müqəddəs məzarı bəzi rəvayətə əsasən Şamda və bəzi rəvayətlərə əsasən isə Mədinə, yaxud Misirdədir.


Abbasov Natiq

İslammektebi.org